Yabani doğanın satir Tanrısı Pan bir ağacın altında flütünü çalıyormuş. O sırada oradan geçen Güneş, Sanat ve Kehanet Tanrısı Apollon müziğini duymuş. Aynı zamanda Sanat Tanrısı olarak müzik ile de ilgilendiği için kıskanmış.
Ve Apollon Yaban Tanrısı Pan'ın yanına giderek "Ben burada dururken sana ne oluyor flütünü çalıyorsun?" demiş. Pan "Müzik Tanrısı olabilirsin fakat kimseden üstün değilsin. Bende senin kadar güzel müzik yapabilirim." demiş. Apollon buna çok sinirlenmiş ve "Sen kimsin de bana meydan okuyorsun!?" demiş hiddetlenerek. "Madem kendi müziğinin benimkini yenebileceğini düşünüyorsun, o zaman bir yarışma yapalım. Buranın Kralı kimse gelsin, en güzel müziği seçsin!" demiş.
Bunu duyan halk gidip Kral Midas'ı getirmiş. İlk önce Apollon başlamış çalmaya öyle güzel, öyle hüzünlü bir şarkı çalmış ki Kral Midas hayran kalıp ağzı açık dinlemiş. Apollon bitirdiğinde ise, "Bundan güzel şarkı olamaz" demiş.
Sonra Yaban Tanrısı Pan çalmaya başlamış. O da öyle eğlenceli bir şarkı çalmış ki, Midas deminki hüznü unutup oynamaya başlamış. Şarkı bittiğinde Pan'ı gösterip, "Seni seçtim! Seni seçtim!" demiş.
Apollon Midas'ın bu kararına çok ama çok öfkelenmiş. "Senin karşında Müzik Tanrısı var. Nasıl olurda bir çobanı seçersin!? Demek ki kulakların güzel müziği duymuyor! O zaman senin kulaklarını büyütelim ki güzel müziği ayırt et!" demiş ve birden bire Midas'ın kulakları büyümüş, büyümüş, büyümüş eşek kulaklarına olmuş.
Sonra Midas kulaklarını saklamak için şapka takmış, saçlarını uzatmış. Ama bir süre sonra saçları çok fazla uzamış ve berber çağırtmış. Berbere de kulaklarını kimseye söylememesi için yemin ettirmiş.
Gel zaman git zaman berber dayanamamış bu sırrı saklamaya. Gitmiş bir kuyuya. Bağırmış, "Midas'ın kulakları, eşek kulakları! Midas'ın kulaklar,ı eşek kulakları!" diye. Kuyudan yankılanan sesle tüm krallık öğrenmiş krallarının durumunu. Ve Apollon'un kıskançlık sonucu olan bu hareketini sırrı saklayamayan berber canı ile ödemiş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder